Alles binnenhuis is al gauw warmer dan wachten op een straathoek,
een etalage bestuderend tot de deur verlossend opengaat,

een man op de fiets zwaait, een groepje vrouwen schuilt bij elkaar,
een tafel is genoeg om al hun verhalen over uit te spreiden,

beurt voor beurt het leven, de ouders misschien, de mannen, de kunst,
het verlangen tussen de rode gordijnen, tot de kachel

afslaat, de koekjes op zijn, de terugreis weer aanvaard moet worden,
kan ik meerijden, meeliften op, een enorme bui

boven de straten losbreekt en benen niet snel genoeg, en hadden we
wel alles gehoord en onthouden en kunnen we nog iets

meer doen dan dit samen schuilen en uitspreken, zwaai terug, zet
een stoel tussen de deur om hem open te houden, laat

de warmte wegglippen naar de wereld, pretenties, bedoelingen, met
de beste wil, alles voor dit moment, veeg de wangen droog.