onze moeders
Als het niet onze moeders zijn, dan zijn het onze kinderen. De verwassen babyluchtjes, de haren nog in een klit,…
Als het niet onze moeders zijn, dan zijn het onze kinderen. De verwassen babyluchtjes, de haren nog in een klit,…
Waar ga je naar toe, zou hij zeggen, zonder het antwoord te horen. Zover kon je niet gaan als de…
Soms tref je op de werkvloer nazaten van liefjes die vroeger in hun lunchpauzes je grafiek tot duizelingwekkende hoogte brachten…
Terwijl wij nog nadenken over een dagje vrij reizen, vliegen de bloeiende pruimenbomen, shrines, donuts en bullet trains en kommen…
Toen ik nog ergens tussen je halslijn en je krullen woonde, opgevouwen in je armen, precies paste tussen je benen,…
Behalve de snippers papier, stroken karton en plakband aan de tafelrand, blijft er niets over, de ruimte herwonnen maar het…
Vroeger zei ik wel eens dat dit niet was wat ik bedoelde, dat ik eigenlijk iets anders had willen schrijven…
Mijn moeder gooit een tas op tafel, een reuze grote leren enveloppe en loopt lachend weg, niet meteen kijken wat…
Terwijl mijn moeders borduursels mij in de schoot vallen, het kleed loslatend waarin mijn hand scheurt, straks samenvoegen met mijn…