Als ik beter kijk zie ik haar misschien wel. De kleuren zelfs
van haar duurdere stoffen, de val van haar rok,

de lengte van haar kettingen, de onbeschadigde hak van haar
pump. Ik zou haar ringen kunnen lenen en het ene

recept, haar blik naar de maan, haar camera, het zakdoekje
tussen haar borsten, haar advies.

Ik zou nog meer leren dan ik al wist. Ik zou de vogels herkennen
en de man, leren schelden en tegen de ruit bonzen.

Het tafellaken bij vier punten oppakken en uitschudden, het
randje van het gazon op knieën met de schaar

bijpunten alsof het een kind was dat ik fatsoeneerde, draaiend
op de plastic keukenstoel. Met een boogje om

alles heen lopen dat gevaarlijk was, veel strijken en geduldig
zijn, wachten tot de was in het gras wit was.