In de nacht is er een vraag- en antwoordspel waarbij er geen
prijs valt te winnen maar een nieuw plan, een nieuw

manuscript, een nieuw onderwerp. Vervolgens ligt iedereen
wakker. Bij het opstaan is er vaag het besef dat

in de uren eerder iets ontstond maar wat ook alweer. Er volgt
een geneurie van een liedje maar welk ook alweer

en de rest is automatisch. Stof zweeft in het zonlicht, koffie
dampt, benen rekken zich, vingers nemen plaats

en melden zich aan, de agenda open op een afspraak. Afgeleid
door wat te dragen, welk vervoersmiddel, voorbereidingen

die storen omdat we op zoek willen naar dat idee, die nacht,
dat nieuwe dat ons opeens ook weer

heel bekend voorkomt. Pas als het liedje terug is, het hemd
in de broek, de laarzen hakken dragen, weten wij het.