Het is of M., de enige die we bij haar voornaam noemen, of
mevrouw E., die dreigt af te haken nu ze opgesloten

op driehoog toch ziek geworden is. Alleen een klopje op haar
deur om te kijken of ze nog reageert, een mail

van het afdelingshoofd van de Zonneweide of Duingang en
een absoluut verbod op welke activiteit dan ook

hoewel solitair ijshockey in de naar eten ruikende gang nog kan.
Het zal wel jeu de boules zijn of bowlen en bij

beiden was ze kampioen geweest ooit, ze zei het glunderend
een vorige keer. Zowel M. als mevrouw E.

deden de beweging na, de een wat sneller dan de ander, en bij
M. was het duidelijk fantasie want zij is de enige

die we nog van vroeger kennen, vandaar die voornaam, en liever
rookte zij langs de kant totdat iedereen naar huis was.