Zoals een foto bij uitvergroting de details weer kan geven
van een ruimte, zelfs de kruimels naast het bord,

zo had ik willen schrijven over die dagelijkse dingen die
we nu kwijt zijn: de plaats aan tafel,

de orde in de kast, wat we aten als gezin, wie waar zat en
welke schoenen ik toen droeg. Ik heb de heupen

van mijn moeder waarop ze de pannen droeg beschreven
en het gaatjeshemd van mijn vader waarin hij

zich aan het aanrecht waste, het koude water misschien zelfs
maar zoveel ook niet. Ik heb de geborduurde pas

op het zalmroze jurkje nagetekend maar niet de notenboom
waarlangs het windscherm stond om de geruite

deken heen waarop we in het gras lagen en ik vergat het
geknerp onder onze voeten van haar vruchten.