Nu brandt er een lichtje tussen de opening in de bomen, de
pannen rood, de auto wit. De deur open horen

we bijna het gepiep van de sponningen, het geknars van een
evenzo vroege buurman, het starten van zijn dag.

Het doucheraampje boven de voordeur beslagen terwijl we
van niets willen weten, liever de regen zien

die boven de toppen van de bomen hangt. Het bladerdek
uitgedund, de kleur groen donker en rechts

daarvan nog nat, helder tussen de rest van de stad en dit bos
van ons. De auto start, het licht in de gang gaat

uit, iemand loopt heen en weer. We hebben een foto van de
ronde maan uit de nacht gemaakt maar zien slechts

drie streepjes. We wilden typen dat het een nieuwe week
werd maar er staat ‘suja suja slaap maar zacht’.