We zullen in zijn buurt komen maar de juiste plek vermijden.
Misschien een loom handje dat traag zwaait zonder
dat we iets zien zoals we vroeger onder elke brug keken of hij
daar traag onderdoor voer, wijdbeens aan het roer,
een hand onder het bloesje van een andere vrouw en toch koers
houdend. Opnieuw zal het veel te druk zijn, nog
benauwend warm, de opwinding vaag en herkenbaar, half en
half nog altijd bereid tot verrassing en overgave,
de tijd berekenend die nog rest, de route repeterend en opnieuw
zullen we thuiskomen zonder die attractie. Eerst
zijn we aan het werk, kwetterende vrouwen in een studiezaal die
stilte vereist. Dure lunches die gratis worden aangeboden.
Levens die worden vergeleken met elkaar maar niemand noemt
de mogelijkheid lief te hebben of daartoe in staat te zijn.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x