overgave
Toen de dichter nog twee benen had en Ja riep te schudden in een gelijk tempo met zijn witte haar,…
de ogen dicht
De krullen uit zijn gezicht strijken en op hem gaan liggen, de lach zo dichtbij en toch niet verder gaan…
een streep kleur
Zou hij nog hetzelfde ruiken? Mijn patchoeli geur is allang verdwenen hoewel er nog altijd een klein flesje achterin het…
bevattelijk
Op de vloer spreiden zijn tenen zich uit, het zeepsop loopt weg, de deur op een kier, kinderstemmen daarachter. De…
zo ongeveer halverwege
Geen haast, geen gretigheid, een vanzelfsprekendheid waarmee. Kleren niet op de grond maar over de bedrand. Langzaam neervallen, niet geduwd…
stroperig
We zullen in zijn buurt komen maar de juiste plek vermijden. Misschien een loom handje dat traag zwaait zonder dat…
de voordeur open
Alle verbanden zijn verdacht, meent hij, alle betrekkingen geconstrueerd, niet spontaan, afdwingend en tot slot verplicht. Mijn lieve kinderen, het…
er blijft altijd iemand of iets achter
Mijn hoofd op je schouder, mijn behoefte aan troost, het uitblijven van elke beweging van jou, bomen in mist, bloemen…
stoelpoten
Praten over onvolkomenheden is luisteren naar onmacht, is aanhoren hoe het niet moet, is hardop vragen hoe dan wel. Is…