Onbeweeglijk zijn is voor een vlieg noodlottig. Het korte moment
dat hij tegen de deurpost gekleefd lijkt, eindigt in

de opgerolde krant. Ons nu te instrueren op een bepaalde plek te
blijven, zou veilig zijn, het avontuur vindt plaats

binnen onze muren en in onze hoofd. Dat doet het bij mij al jaren.
Wij hebben niet veel nodig, zegt een andere dichter

maar soms mist het reisgezelschap iemand die de koffers draagt,
de deur uitnodigend open houdt en op haar gefluit

alle gezinsleden laat instappen. Het zijn oude Volvoos die ons tot
hellingen van 17% brengen, gilletjes achterin, het

sleuteltje omgedraaid en dan zachtjes zoevend naar beneden. Ik
herinner me de grijns van mijn chauffeur. Ik wachtte

altijd op zijn terugkeer, ik stond graag te liften aan de kant van zijn
weg maar leunde met mijn hoofd tegen de deur.