In elke samenwerking zit een ontsnapping zoals in elk product
een uitweg, een grappig mannetje dat zwaait of

een poes die zich aan onze voeten krult of een zee die met de
lucht verwisseld wordt. Soms is een kostbare

gedachte gekreukeld, in drieën gescheurd door een aanwezig iets,
verkleind omdat we niet wilden opscheppen en

prat wilden gaan op onze vermogens, bewust achtergehouden,
eerst nu ingekleurd. Vaak ook

zal men ons niet begrijpen zoals wij elkaar eerst voorbijliepen
terwijl toch de deur openstond. Mag ik

vertellen van die eerste keer, vraagt hij aarzelend, denk je dat ze
dat willen horen, een cijfer gestempeld

in een onderste hoek, ondersteboven, jong nog toen en spelend
met mijn kinderen terwijl ik zinnen zonder punt schreef.

(voor Niels Z.)