Trouw nooit met een dichter, zei Annie M.G. tegen een
vermeende dochter, maar er zijn meer beroepen

die je beter kunt vermijden. Acteurs spelen altijd een rol,
coaches wijzen je steeds op het doel, focus,

zonder resultaat en filmers filmen alles, ook als je gezicht
half buiten beeld boven een orkaan hangt en je

ook nog eens huilt. Je probeert uit beeld te glippen, daar
zorgt die enorme wind ook wel voor, en toch,

jaren later zie je een flard van doodsangst en valt je meteen
op dat je geen mascara op gedaan hebt en dat het

truitje verkeerd om zit. Boekhouders brengen alles in rekening,
al handelde mijn vader in kaas en geiten en

ICT fanaten houden een systeem op orde dat jij nou juist
lekker rommelig hebt gemaakt. Trouw gewoon niet!

 

 

‘Neem nooit een dichter, m’n dochter. Wat jij in hem liefhebt, dochter, staat al in zijn bundeltje Donkere sneeuw.’

© Annie M.G. Schmidt: Raad (1954)