Nu het zwart van de ochtend grijs is, we zichtbaar zijn
achter de nog dichte deuren en gesloten ramen,

de lucht nog nadenkt over de hoeveelheid regen en wanneer,
de bomen onbeweeglijk, is iets delen met deze

wereld beschamender dan in het donker het lijf tegen het
koude glas te drukken en te tekenen in de

adem van ons onderkomen. Iedereen doet hetzelfde. Nog
even uitstellen, dan landerig het gordijn

optrekken, zon wensen, terug sluipen, weg blijven, dromen,
boodschappenlijstjes in het hoofd, afspraken op

de koelkastdeur, wat zou je anders opschrijven dan de
benodigdheden voor een goed weekend.

Niet vergeten iets extra’s mee te nemen, oom Kees of de
aanbieding van de week, en de lach van gisteravond.