Je hebt nooit gezegd, zegt hij, hoe erg je het vond. Het is geen
kwestie van slecht luisteren maar niet kunnen

delen tenzij hier en hij leest me niet. Als enige nog niet op deze
wereld aangesloten, te lui, te oud en

schouderophalend ongeïnteresseerd in hoe welke verbinding
tot stand komt. Mijn vader vloekte tenminste

nog boven het toetsenbord, vertel ik hem, liet me elke dag de
materie uitleggen en concludeerde alleen dat

zijn vingers te dik waren voor de juiste aanslag. Hij zucht. Het
is niet te hopen dat hij alsnog tekst en uitleg

wil, ik zou het niet kunnen opbrengen. Kabels in de war, pixels
onscherp, kruimels tussen de openingen en

voortdurend een andere manier om mij te bereiken en die andere
zachte vrouw die nog ouderwets wil delen.