Gelukkig zijn er dichters die genoeg weten van geschiedenis,
staat en virussen, sociale media en scheldwoorden,

complotten en theorieën, de medemens en het kuddegedrag
en de glorieuze toekomst, dat ze ons kunnen

trakteren op epistels die langer zijn dan welk gedichtje ook
en meer laten zien dan wat in hun eenvoudig

rijmschema past, een voorbeeld van hun creatief brein zeg maar.
Reacties zijn welkom hoewel ze eerst verbaasd

en pijnlijk getroffen zijn want iedereen is zo ongenuanceerd
en echt de waarheid is zoveel simpeler, het is

bijna een nieuw soort geloof of ontkenning daarvan. Achter
het scherm houden ze vol maar buiten

komen ze niet hoewel het heel stoer is onbeschermd te grijnzen
in een aanzwellende winkelstraat en dan te hoesten.