de dampende stilte

Een luisteraar vraagt naar de letterlijke tekst, de
lezer humt zijn interpretatie: er zijn

foto’s waarop hij vijftig jaar geleden zijn taart
omver blies met daarop vijfentwintig

kaarsjes, hij kuierend in het park of met zijn hand
aan een gele bloem, een kind ergens, een

gewone man, klein. Een toevallige ontmoeting,
de muts over de krullen, de grijns.

De vrijheid uit de tas vol wasgoed, mijn broer uit
de grote stad, Blonde on Blonde op de

speakers in mijn vaders kantoor, tranen in zijn ogen,
de stem overal, het opverend

hart bij elk ontmoeten, nooit de haperende uitleg,
bij elk luisteren het zijn.

Waterlooplein, 2015