Nu het in de ochtenden weer bijna te donker is nog
om de juiste toetsen aan te slaan en in de

avonden de schemer het belet het boek uit te lezen,
dat zonder een licht te ontsteken, de

gaten tussen de bomen weer groter worden en het
rood van de buren weer helder, nu

het alweer zondag is terwijl we nog van vorige week
ons het weekend herinneren, alweer een

nieuwsbrief nieuws bevat dat eigenlijk oud is, nu we
nog steeds van plan zijn iets te doen dat we nooit

zullen uitvoeren, vroeger nog gerustgesteld door dit
ritme, lijkt opstaan en afspraak een

tamelijk zinloze bezigheid en een licht onzinnig gebeuren
waarover we misschien wel morgen iets schrijven.