Een vakantieappje met geluid, het oor tegen het schermpje, doen
alsof het zacht kabbelend riviertje onder onze voeten

stroomt en ons rustig maakt terwijl de kamer vol zit met snoepende
mannen. De een smeert broodjes, de ander schuift

bordjes door, de deuren staan open, het bier bevat geen alcohol,
vanuit de hemel valt zachte regen. Er zijn

gemeenschappelijke belangen, gedeelde verledens, goede redenen
om bij elkaar te zijn, even zo goede om dit huis weer

te verlaten, al het verblijf immers tijdelijk. Zoals er morgen weer
een appje is van een wiebelend potje koffie op een

even wiebelend tafeltje tussen de tentstokken in, een donkere berg
in de verte en als we het beeld vergroten, vingerafdrukken

op het apparaat, zien we zelfs iemand grijnzen. Terugreizen zijn
zoveel belangrijker dan ergens naar toe gaan.