Er waren geen grapjes gisteren of het moet het Jezus Leeft zijn
dat L. vanuit de kerk via het klaslokaal mee naar

buiten bracht hoewel hij daar zelf al aan toevoegde, meer dan
tweeduizend jaar geleden. S. haalde zijn schouders

op, dood is dood en bewezen is al dat de wereld niet ontstond
uit dit verhaal, net als zijn moeder is hij van de

wetenschap. Terwijl L. legoblokjes in mijn overhemd stopt
zodat er kippenvel ontstaat over mijn hele lijf, ook

een soort proefondervindelijk iets, zijn wij meer van het gevoel
en dus zing ik nog steeds dat de Heer, dezelfde dus,

over ons waakt hoewel dat alleen vannacht was en gisteren.
Ondertussen eten we alle chocola op en liggen we

over de grond te rollen als haasjes in het grasveld, zoals we ons
voorstellen dat ze dat doen, maar dat moet springen zijn,

zegt S.