Een kwartier is soms al spannend, als een goed gelukte
boodschap in een vreemde winkel, in een vreemd

deel van de stad. Een vijftien minuten later gevolgd door
een haast die meer met schuldgevoel dan

gretigheid te maken heeft. Een plotselinge opening in een
jurk, kleur in een zwartwit tekening, een knipoog

op straat. Een kleine wijzersprong op een niet bestaande
klok, de drie centimeter opschuiven van de

planten in de vensterbank, de fout in het breiwerk niet
herstellen. Een stukje tijd in een ander

universum, bloot zijn zonder kippenvel, links aanhouden
in een werveldans. Het scheelt bijna niets

maar het is een kwartier. Kijk ons eens uitgeslapen zijn,
kijk het buiten eens lichter zijn, kijk!