Het zijn porties waarin je je opdeelt. Uiteengevallen
stukken die je later bij elkaar voegt, met
spuug aan elkaar plakt, hier en daar een lintje, een strik.
Het ene ligt op een zolder zonder gordijnen
en tussen nog onuitgepakte dozen, vochtige was en een
legodorp in aanbouw. Het andere vouwt zich
achter een filmdoek van reuze hoogte en komt pas naar
voren als het helemaal donker is. Een
derde verpakt zich keurig in schone lakens, open ramen
en een vage geur van Opium, wakend veelal.
Er is iemand die ze allemaal voedt, telt, kleedt, kleurt,
in ganzenpas doet lopen naar vandaag hoewel
bij het verzamelen soms een misverstand ontstaat. Wat
doet die vierde daar met zwart omlijnde ogen?
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x