Ze beweren ook dat ze hem niet kennen, nou ja, ik was daar
misschien een keer geweest en daar had ik

waarschijnlijk smakelijk over verteld, toch? En zo is het, ik
vertelde smakelijk over de dode geiten in de tuin,

de fietsbanden onder de vloer, de kano ondersteboven in de
hal en het verbod op bloemen in huis. Het hardst

moesten ze lachen om de inwonende moeder die met haar stok
tegen het plafond de score bijhield van de

verkeerde voetbalpartij of met min dertien een leuke man aan
de haak dacht te slaan in het parkje tegenover maar

ook het eigenhandig gemaakte tropenpak, liefst in de winter,
deed het altijd goed. De reden van ons bezoek zijn ze

kwijt. Hoe is het, zeggen ze bijna in koor, eigenlijk met die
vriend in de tropen die zijn moeder verloor?