Er was een taart met mandarijntjes uit blik, tere partjes die
gerangschikt waren van buitenste rand naar
binnen tussen toefjes slagroom uit de spuitzak en de vlag
wapperde tussen de roze bloesem, het touw
tikkend tegen de mast en we hoefden niet perse naar het
voetbalveld waar alle schoolkinderen in jute
zakken hupten en dunne ijsjes kregen met nog minder chocola,
we mochten lezen onder de bomen en zelfs
een scheutje Tia Maria over ons toetje, het gras was groen en
in de ene boom hingen noten, in de ander
appelen en op het kleed lagen de tijdschriften van zolder, een
stapel bewijzen dat het ooit anders was terwijl
alleen de ouders daaraan dachten en wij ons keerden voor een
evenredig aantal zonnestralen en oranje partjes.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x