Bij het ouder worden had hij gedacht zijn twee obsessies achter
zich te laten, dat zou rust geven en die uiteindelijke
wijsheid. Hij kijkt me vragend aan alsof ik moet bevestigen dat
het gelukt is maar ik haal mijn schouders op.
Hij staat op en loopt een rondje om de tafel, kijkt van de ene bui
naar de andere en besluit te blijven. Dan kan ik
luisteren naar de rest, zijn broek drogen en het storende telefoontje
vermijden. Er is meer koffie en hij verdeelt
zijn koekjes. Goh, zeg ik, vier vandaag, wat ben je gul. Ik wist
eigenlijk niet, beweert hij, dat je van
iemand houden kon zonder iets te hoeven ruilen of dat je bevriend
kon zijn met een vrouw zondermeer. Maar
ik sta in de keuken, zie de bliksem, hoor de hagel, zie de straat onder
me vollopen en voel me vreselijk jong.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x