vooruitgang in het algemeen

Bij voorkeur hing ze over het hekje bij de glijbaan en rolde haar
sjekkies met één hand terwijl we over het leven

spraken en roddelden over de pappa’s van de vriendjes van onze
kinderen. Ze bleef altijd langer op het plein hangen

alsof ze wist wat ze bij thuiskomst zou aantreffen en de weg er
naar toe te lang was. Ik herken je, zegt ze nu,

aan je stem, zomaar schuift ze tussen mijn oude vrienden en laat
zich voorlezen en de confrontatie dat iemand van

mijn leeftijd daar al woont en zich de versjes van Annie vandaag
laat herhalen, is enorm. Onherkenbaar heeft ze

een fase overgeslagen, eentje waarin ik nog loop en naar huis kan
en met boek open de lengte van mijn voordracht kies,

mezelf ken in al mijn handelingen en de heer B. tegen zijn schouder
tik als hij zegt dat we deze temperaturen moeten dulden.