In de droom zei ik dat je me toch alles kon vertellen, ik
rende naar het toilet en braakte alles uit wat me
dwarszat, ik kom met de Jaquar, zei hij en parkeerde een
roze Cadillac in een bos waaraan ik nauwelijks
ontkwam, bomen bemoeiden zich met het leven, bogen
ver over me heen, rennend verschuilde ik
me in een smal huis waar alleen maar jassen hingen, een
vreemde op een smalle bank, ik had een kind
en waar was het, er was iets vreselijk mis en hij zei me
niets. Later was de ruimte gevuld met
jongens van zijn leeftijd, allemaal naakt en dampend warm,
ik verlegen keek uit het raam of iemand me dan
nog niet ontdekt had, de bomen hadden zich versmald tot
keurig rechte lijnen in een tekening.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x