Ze is gek op aandacht, zegt het vriendje tegen de suppoost
die mijn capriolen in de zachte hut niet

kan zien, maar wel de verwoede pogingen van de fotograaf
mij te laten doen wat hij wil. De een bewaakt de

witte handschoenenbak en de plastic overtrek schoentjes en
eigenlijk ook mij terwijl ik zo aardig kleur bij

de heuvels in het kleinste magisch centrum dat weer in het
grotere in het nog groter hart staat, de ander

richt een niet geheel welwillend oog en vertraagd door de
techniek door een krappe kijkcirkel en klikt.

Mijn lijf glijdt door de tijd en botst tegen de hardere punten
die zich fier oprichten ver beneden dat

hart en omzeilt de wanden die haarzelf begrenzen, de mannen
kletsen erover hoe het resultaat te verkopen.

 

Magisch Centrum Amsterdam, Stedelijk, 14 juli 2018