Het dagboek van mevrouw K. is misschien helemaal niet zoveel
anders dan dat van mevrouw S. te A. en ook
de leeftijden van de hoofdpersonen lopen niet ver uiteen. Het is
bijna alsof de jongen die op het station tegen me
aanstoot en vraagt of ik mijn tas teruggevonden heb, gelijk heeft,
er is iemand die precies op mij lijkt, ze heeft
zelfs uw oorbellen, zegt hij nog, en dat haar! Nu hebben wij de
tas stevig onder onze rechterarm en dragen de riem
driemaal om onze pols, maar toch. Mevrouw K. is inmiddels aan
het hemelen, mevrouw S. is nog maar halverwege,
en gelukkig voor mevrouw S. is haar leven een stuk aangenamer,
vrolijker ook maar misschien moet ook zij
zo af en toe in de kantlijn schrijven: lezer, ben ik nog wel te volgen?
Lezer, verveel ik u niet? Lezer, let u wel op?
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x