De koning hangt in het trappenhuis. Zijn voeten reiken bijna
tot op het Welkom-matje van de buurvrouw,

zijn Oranje doet aan een voetballer denken voor de wedstrijd,
dichter bij hem kom ik niet. Het vreemde is dat de

buurvrouw hem dààr hangt want buiten komt ze niet dus de
koning groet alleen de mensen die bij haar komen.

Dat is met kerstballen, slingers en halve bomen met nepsneeuw
hetzelfde. Ooit stond een hertje eenzaam voor het raam

aan de binnenkant, lichtjes in zijn gewei en teer bruin zijn lijfje,
dat was een vergissing blijkbaar. Ik zou het niet

weten want binnen komen doe ik niet maar zijn lichtjes hadden
meer bereik dan de zonnige gloed van deze poster.

En iedereen is enthousiast, o wat heeft ze dat toch mooi gedaan,
vier plakbandjes en toch zeker tien minuten ‘buiten’.