Er is alweer een been of twee bloot, een jasje zo los dat
een borst bijna uit een jurkje floept, de sjaal
hangt aan de kapstok terwijl de sok nog in de gymschoen
past. Er zijn flarden in de lucht van
zomerse buien, een bijna benauwdheid, sigarettenas om
de hoek van de straat, in de haast een stoel
buitengeschoven. Vorige week konden we geen boodschap
doen vanwege witte wegen, nu eten we uit de hand
een vette burger, voor het laatst beweren we nog. Narcissen
bungelen uit een verkeersdrempel, er passen
drie kinderen op een fiets en terwijl er in de late avond knallen
van vuurwerk klinken alsof de overgang naar
iets nieuws gevierd moet, blijft een thuiswedstrijd onbeslist.
Morgen gooien we onze pet in de lucht.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x