Vorm een rij van hier tot aan de zebra, houd een deur dicht,
laat het regenen en mensen gedragen zich anders.

Er zijn domme opmerkingen, gelach om niets, klagende figuren,
iemand die heel slim probeert voor te dringen,

iemand die denkt dat de deur wel open is. Paraplu’s worden
niet gedeeld maar opengeklapt tegen ruggen,

een vrouw danst op beide voeten, een fietser gaat dwars door
de optocht en eenmaal binnen, mondjesmaat, wordt

het niet veel beter. Halverwege zit een mevrouw op een stoel
die vervolgens haar plaats in de rij kwijt is, een

rollator gaat tegen het verkeer in, een grapjas vraagt nog even
of we op de goede plek zijn en op het moment dat

alle armen bloot zijn en uit de jas en wintertrui hangen, heeft
iedereen het koud en blijft een mopje steken.