Zullen zij zich dit later herinneren? Het lampje dat vanzelf
aanging in het donker en van roze naar groen naar
blauw ging? De vierde verdieping die er niet was? Dat ze
zomaar op de muur mochten schrijven? Dat ze
de tel kwijtraakten bij de zebrakoekjes? Dat deeg net zo lekker
is als het koekje zelf? Dat oma eindelijk een
pyjamabroek droeg die zij uitgekozen hadden? Dat onder de
deurspleet zeven autootjes pasten? Dat ze vanuit
het ene raam hollend naar het andere in de diepte het blauwe
autootje van hun pappa zagen? Dat de een dacht dat
je zacht viel, zo uit de boomhut op het gras, en de ander een
missend legoblokje vond van vier jaar terug?
Dat zij precies pasten in die ene luie stoel en oma er nog
tussen en de verhalen eindeloos waren?
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x