Heel origineel, zegt zij maar ze denkt hoe kun je hierin
leven. Gezellig ook, voegt ze eraan toe, alsof

ze nog niet duidelijk is maar ze denkt aan brand en hoe
te ontkomen. Voordat ze gaat zitten kijkt ze

of de stoel leeg is, mag ze geen handdoekje op de zitting?
Er rijdt een treintje over de tafel, er volgt een

botsing met een pakje hagelslag, ze zou moeten lachen
maar is verbijsterd over het aantal slachtoffers.

Ze kijkt alleen maar voor zich want het wordt haar veel
te veel. Veertig jaar, zegt hij, veertig jaar is hij

al bezig hier een paradijsje te maken. Ze knikt. Ze houdt
haar handen in haar schoot. Een prachtige locatie,

zegt ze maar ze denkt ik zou hier nog niet dood willen
worden gevonden. Onbetaalbaar, zegt ze.