De oudste zei er was geen sprake van vergissing, verwisseling of
verhuizing, de jongste noemde mijn altijd al

aanwezige fantasie, de derde had daartoe haar voornaam eens
veranderd en de onpartijdige vierde meende

dat ik altijd erg ordelijk was geweest. Hoe ouder we worden, hoe
eerlijker. Daarom kom ik er nu pas achter dat

ik mijn eerste jaren alle psalmen in samenzang deed en vanuit bed
waar ik de armen van mijn zusje kriebelde tot

een geruste slaap, mijn witheid afstamt van een Friese voorouder
en niets met Russen te maken heeft, schoolgaan

en prestaties leveren die beloond werden met stempels en plaatjes
heel plezierig was en het op mezelf zijn, de

milde uitdrukking van eigenwijsheid, een genetisch bepaalde en
niet geheel ongewilde, gedeelde eigenschap is.