De ene man zegt tegen de andere, leunend tegen de garagedeur en druk
bezig een sigaret te bouwen, dat het tegenwoordig

allemaal draait om empathie. Ik zie zijn schoenen, dat fletse blauw dat
ongepoetst en ruw lijkt, de ander draagt sneakers,

en ga dan langzaam naar boven. Er is eerst altijd een stem. Voordat ik
voorbij ben, antwoordt de ander dat het misschien

iets is om in te bouwen. Wat, vraagt de eerste. Nou, die empathie, zegt
de tweede. Het lijkt me tamelijk koud om zonder

jas buiten te gaan leunen tegen een ijzeren deur. Vermoedelijk moet een
verandering in gedragspatroon aan derden worden

opgelegd, zonder dwang natuurlijk, en in een warmere atmosfeer. Een
teambuildingsdag op de hei bijvoorbeeld met na

afloop een zelf geschoten hinde, granberrycompote en flink veel drank
en dan klagen over het toetje, weer tiramisu.