Opstaan en spelen dat het een vergissing is, er zijn geen
schooltijden, er wacht geen deadline, het is

zeker nog geen tijd, we hebben wind tegen en de broek
is nog nat van gisteren, de voeten hebben rood

en groene vlekken van kleurrijke natte schoenen die we
aan hadden getrokken om aan lente te denken en

vrolijkheid, we zijn nog wat stijf en eerst nu is alles van
ons zacht en warm, niemand wacht op dit uur

van de nieuwe dag op eerste woorden, horen we een kat
krabbelen aan de deur, een kind vragen om

een gevulde rugzak, fietsen klaar in de steeg, iedereen is
immers al lang geleden vertrokken, spelen dat

het vroeger is, een tijd terug, lichamen die klauteren in de
kluwen van warme lakens, niet opstaan.