In het dorp was het één man die op zijn dak zat en
zijn vrouw beneden hem de stenen
aanreikte of een ander die in een zomer alle bomen
uit de voortuin haalde, één auto die
ondeugdelijk startte met maar één toeterende man
en maar één dronken puber die
het glas tegen het hek strooide, één incident bij de
plaatselijke boekhandel annex postkantoor
annex drogist waarbij de vrouwen achter de toonbank
spottend en lachend een bivakmuts
achterhielden. De ochtenden waren lauw en aangenaam,
het leek er altijd vakantietijd. Hier
dendert een bulldozer over het gesloopte pand naast
mij, huilen vijf kinderen tegelijk, belt
de politie aan voor een verstopt bewijs en komen de
mannen altijd met z’n drieën.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x