Verandering hoort bij het leven, zegt S. (9) als we elkaar nog even
bellen. Daarom is hij niet nerveus. Maar

trakteren op school doet hij niet. L. (7) wel. Die is ook niet nerveus
en pareert mijn grapje dat het wel lekker rustig zal

worden in de klas heel serieus: hij is de rustigste dus… De tassen
zijn gepakt, het huis is opgeruimd. En ja, ze sturen

foto’s. Terwijl hier de hele kamer heringericht moet worden bij het
krijgen van een plantje en na een uurtje weer

alles op de oude plek staat. Dromen vol zijn van verdwalen onderweg
en vertrekken zonder de een of de ander. Rugzakken

zwaar op de schouders drukken en alle banden in het vlees snijden.
Die van liefde horen daar bij. Maar overmorgen krijgen

we een sketch van de pappa, de mamma hapt uit mijn goodiebag, de
jongens steken hun duim op en hun tong uit. Dat stelt gerust.