Zoals je op sommige mensen eeuwig verliefd kunt blijven,
niet blind, en afgewisseld met de buurman, oom
Koos en het blinde meisje op de hoek, zo kun je een leven
lang gek zijn op poëzie, de versvorm, het
middenrijm, de dwarsregel, de witte alinea, het schema
waarin je schrijft en de mensen die je lezen,
die met je meewerken aan een literair genoegen in de omvang
van een magazine, het praten daarover, het
denken dat je iets tot stand kunt brengen, hebt gebracht en
daar betekenis in ziet, voor jezelf, voor de ander,
de vreugde die scheppen brengt, het ondersteunende van elke
poging en het besluit dat met daadkracht gepaard
gaat, een lichte vrolijkheid die zich uit in warme wangen,
rood onder al het grijs, en het bekloppen van schouders.
Meander hield gisteren de 5e medewerkersdag, met gast Thomas Heerma van Voss
en zijn roman Het archief.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x