Dit laten gaan, hem de deur door laten gaan en dan nog
even het hoofd, het lijf zien dalen, hem volgen,

de buitendeur niet horen omdat de gang te lang is, de treden
teveel om op te wachten, dit nakijken zonder om

te zien, hij, dat even tegen elkaar aan als laatste, wel denken
zie ik je nog een keer maar niet echt beseffen

dat dat niet zo zou zijn, laten gaan, zoals hij van plan was,
de rest is voor de ander, alles is voor de ander,

dit hier is genoeg, dit is genoeg, het is wat het is, geen angst,
geen spijt, geen gedachte, dat misschien wel,

geen enkele gedachte meer, opluchting zelfs, lichter dan in
jaren die laatste stappen zetten alsof het

zachtjes waait, een zacht duwtje in welke richting dan ook,
en dan even zacht de deur achter hem sluiten.

 

 

voor Rolluf van Laar
(3 februari 1945-28 september 2024)