In de brievenbus ligt een boek, dat als teken gaat fungeren,
een cadeautje dat uitgepakt voor een impuls zal
zorgen alsof het een populaire handleiding is voor een nieuw
leven mits we alle stappen volgen, een rebus als
het ware met oplossingen die verhelderend werken. Is een
boek dat niet altijd? Boeken zijn mijn vrienden,
mijn deelgenoten, mijn gezelschap, bakens in de tijd. In elk
verhaal verdwijn ik en vind mezelf terug, ten goede
of ten kwade. Van deze gift denk ik eerst een retourzending
te moeten maken, later dat ik moet delen maar
ik houd het cadeau lekker zelf, schrijf mijn naam op het
eerste blad, datum erbij, strijk het glad na het lezen,
laat het liggen op mijn werktafel en denk na en elke keer in
het voorbijgaan leg ik even mijn hand op de omslag.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x