Als er een man had gestaan of een lantaarnpaal of drie kinderen
op een rij met hun armen wijd open, dan was het

glijden afgeremd en opgevangen, de val gebroken, het lijf met
plezier nog een rondje om gegaan, de trap niet zo

hoog geweest en de billen niet zo nat, gekreun afwezig en zelfs
de mogelijkheid in slaap te vallen op een enorme hoop

herfstbladeren een goed alternatief. Een droge hoop weliswaar.
Een nietsvermoedende pakketbezorger met

krullen willen wij de volgende keer en giechels en een scenario
waarin hij dan ook omvalt en alles van de hele

wereld daarbij en dan even blijven liggen en alle ledematen aan
controle onderhevig en bij elkaar gepakt, duwend

de hoek om en door het trappenhuis naar boven en dan warm
worden en getroost, wonderwel getroost, een volgende keer.