In slaap te vallen bij geluiden van een kind dat nog een
spelletje doet, de borden in de kast zet, zachtjes

doet met de deuren en de voetstappen, heel in de diepte
lacht en dan nog even kijkt

bij alles dat licht ronkend en puffend in de overige kamers
ligt, een deken recht trekt, een kus geeft op

de warme hoofdjes, een bloot voetje weer instopt. Er loopt
een kraan, een lamp gaat aan en uit, de

trap naar zolder blijft onbegaan maar het voelt alsof ook
daar nog gekeken wordt, een lief welterusten,

een belofte voor de ochtend. Alsof je in de huiskamer ligt
en even een minuutje wegdommelt en dan

je ogen open doet en zegt dat je heus niet sliep en alles
nog weet en zij, klein, op je klimt.