Zoals je je kind altijd het slimste vindt, zo vindt soms zij
zichzelf dat en hij nu dus ook. Zijn ogen stralen

en zijn vingers tikken bijna op zijn borst maar hij ligt ook
half onder me, giechelt en vraagt om meer en

praat opeens weer in babytaal waarop zijn broertje keurig
recht praat en meedeelt uitermate slim te zijn.

Gekke oma’s beweren dan altijd dat het in de familie zit
hoewel ze lang dachten dat ze zelf vergeten

waren en sowieso veel gelukkiger wanneer ze simpel zouden
zijn. Ondertussen lezen ze gebarentaal, volgen ze

het hoofd van de dochter, zien ze hoe ze dat op de schouder
van haar echtgenoot legt en om bevestiging vraagt.

Vroeger deed zij hetzelfde en misschien schrijft ze wel om
die reden, te horen dat ze ergens goed in was.