Een afspraak in het park waar eerst een groepje vrouwen in op
elkaar afstemmende kleuren en opeenvolgend ritme
langs ons bankje trekken, daarna een kleuterklas die op elkaar
wacht bij het nemen van het pad langs de vlinderheuvel,
dan een man in trainingspak die zijn jas los ritst en zich gaat
optrekken aan een rekstok achter ons, gevolgd door
nog twee, drie van dat soort figuren die luid pratend hun oefeningen
doen. Dat alles onder lichte druppels, een grijs tussen
de bomen, een heel vroege ochtend, een koppel ganzen op het
grasveld, bekers koffie in onze hand, zittend op een
dubbelgevouwen boodschappentas, de krant, het haar langzaam
zwaar en zwart, losse honden die aan onze voeten ruiken en
baasjes met sigaret in de mondhoek en een koptelefoon op hun
oren. Zoveel meer afstand dan die anderhalve meter.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x