Al jaren ligt hij daar achteloos, opgekruld en half verscholen,
in de plooien van de bank of op het salontafeltje,

naast de kachel als een natte hond of soms als gast in zijn eigen
ruimtes, dan wordt een bed opgeblazen als een

ballon die feest moet vieren. Het is struikelen met zo’n man in
je buurt. Zijn zwaar zuchten wordt onderdeel

van alle geluiden die je kent maar komt soms zomaar in een
heel andere situatie terug, een man achter je in de

supermarkt, een buurman van tweehoog, je vader in een droom.
Kruimels op tafel illustreren een aanwezigheid die

je niet meer verwacht, het zal dat feest zijn en taartjes, een jurkje
wordt teruggevonden, er zit een scheur in

de stof, zomaar ook waait een zachte wind over het geheel en
zie je de kleuren die je vergeten was.