Dit keer zaten we aan een klein tafeltje waarop de glazen
thee botsten tegen de papieren, de schermpjes,

het bakje met chocolaadjes, de meisjes die af en toe kwamen
vragen of alles naar wens was, hadden we

niet nog iets nodig, en vielen de geheimen tussen een hard
werkende nors kijkende jongen, twee Engels

sprekende stelletjes, een moeder op leeftijd die een glossy
las aan de leestafel en een broer en zus die druk

overlegden welke workshop ze op hun laatste vakantiedag
zouden doen. Het was alsof de site al in de lucht

was en iedereen mee kon kijken, misschien een vertaling
vroegen de toeristen, misschien wat meer foto’s

zei de moeder, kunnen wij dat ook leren opperde de familie
maar de jongen vertrok en liet zijn bestelling staan.