Erger dan de lege plekken zijn de blanco gezichten
die net nog onder je lagen met lachjes en
verhalen. Kom niet bij me met lege handen, zeg niet
dat iedereen hen kent. Pijnlijker dan
verdwenen schuilplekken zijn verdwenen redenen
om te schuilen, groot geworden past
zoveel niet meer. Het komt omdat we op de terugweg
zijn maar wie wilde vertrekken, het
pistoolschot te luid bij het oor en blijkbaar op handen
lopend in plaats van op de voeten. Verhalen
zijn om gerust te stellen dus het is goed dat ze op zijn,
de echte reden is de echte wereld, daar
wil je heus niet blijven. Zonder je om te draaien weet
je de lucht van een doorzichtig blauw.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x