Als er een reden was tot terugkeer
is dit gelijk de sleutel tot: het
beschrijven van die kleur blauw en
de grootte van zijn hand. Als
ik mezelf een reden moest geven,
was het dat: zo dicht bovenop
hen leven dat ik niet anders kon dan
opnieuw hen beschrijven. Nu
niet in het kinderlijk handschrift of
onder het vilten figuurtje
naast het gouden slotje, nu niet in
de lades verborgen. Nu mijn
mamma niet meer zoekt, vindt ze
mij en hem daarbij.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x