Van alle beroepen die hij me toeschrijft, met
Vermelding van mijn uurloon, vergeet hij er
Eén, de belangrijkste

Van alle gebeurtenissen die hij me opnieuw
Beschrijft, met opsomming van alle daarin
Voorkomende personen

Vergeet hij dat ik allen reeds ontmoet dan wel
Beleefd heb, van alle woorden nu is er niet
Eén dat past bij

Mijn vragen, dus is er iets mis met mijn professie
Iets mis met mijn opstelling, iets mis met mijn
Weergave, er hangen

Bloemen van bruine lappen in mijn buurman’s
Tuin en luchtbellen waarin je wonen kan in mijn
Dromen, ik bedoel

Dat je me kunt zien als je je ogen toeknijpt maar
Dat is natuurlijk geen professie: verschijnen daar
Waar jij me nodig hebt